H εμπειρία μου ως εθελόντρια στο BirdLife Cyprus ήταν πολύ ευχάριστη και πραγματικά πολύτιμη. Ο εθελοντισμός μού επέτρεψε να έρθω σε ουσιαστική επαφή με τη φύση και να μάθω για τον φυσικό κόσμο. Η εργασία στο πεδίο, καθώς και στο γραφείο, ήταν μια μοναδική εμπειρία πιστεύω ότι μου έδωσε μια πλήρη και αντιπροσωπευτική εικόνα του πώς είναι να εργάζεται κανείς για τη φύση. Οι πρωινές επισκέψεις στο πεδίο ήταν πάντα γεμάτες με νέες εμπειρίες και νέες πληροφορίες για το περιβάλλον. Είχα την ευκαιρία να μάθω για διάφορα είδη πουλιών, τις συμπεριφορές τους, τις απειλές που αντιμετωπίζουν καθώς και να συμμετάσχω σε προσπάθειες για τη διατήρησή τους – μια πραγματικά εκπαιδευτική εμπειρία.

Μετά από μόνο μερικές επιτόπιες επισκέψεις σε περιοχές όπου τοποθετήθηκαν φωλιές αθρωποπουλλιών, διαπίστωσα ότι ήμουν αρκετά έμπειρη ώστε να εμπνευστώ και να γράψω ένα από τα άρθρα της σειράς «Ζωντανά από τη φωλιά». Οι τεχνητές φωλιές που τοποθετήθηκαν καταλήφθηκαν και από άλλα είδη πουλιών, συμπεριλαμβανομένων κίτσηδων και θουπιών, τα οποία έφεραν τα δικά τους οφέλη στην περιοχή. Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι η προκατάληψη μου για την περιβαλλοντική εργασία ήταν λανθασμένη. 

Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι η δράση ενός περιβαλλοντικού οργανισμού έχει να κάνει αυστηρά με τη φύση. Και αν και αυτό ισχύει, υπάρχουν πολλές πλευρές στις προσπάθειες διατήρησης που δεν είναι τόσο ορατές. Η εργασία με το περιβάλλον αφορά τόσο τη φύση όσο και τους ανθρώπους. Σε αυτή περιλαμβάνονται πτυχές όπως δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης καθώς και η επικοινωνία με τους ανθρώπους των οποίων η ζωή μπορεί να επηρεάζεται από δράσεις διατήρησης της φύσης.

Στο πλαίσιο του έργου για τα αθρωποπούλλια, είδα από πρώτο χέρι τον αντίκτυπο που έχει μια τέτοια δράση σε όσους εμπλέκονται σε αυτή. Οι αγρότες με τους οποίους μιλήσαμε ήταν ενθουσιασμένοι που εγκατέστησαν τεχνητές φωλιές στα χωράφια τους. Το αίσθημα ευθύνης για ένα ζώο, και για το περιβάλλον, προσφέρει μια ασυναγώνιστη αίσθηση ικανοποίησης και πληρότητας. Ωστόσο, το να σταματήσει κανείς να χρησιμοποιεί τρωκτικοκτόνα είναι δύσκολο, καθώς μπορεί να χρειαστούν έως και δύο χρόνια για να καταληφθούν οι φωλιές από αθρωποπούλλια. Ωστόσο, η αναμονή φέρνει τεράστια οφέλη, καθώς τα αθρωποπούλλια καταναλώνουν έως και 1000 τρωκτικά ετησίως. Ο φυσικός έλεγχος τρωκτικών που γίνεται από τα αθρωποπούλλια δεν έχει τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει η χρήση δηλητηρίων στο περιβάλλον. Η ευαισθητοποίηση και η επικοινωνία με τους αγρότες είναι συνεπώς ζωτικής σημασίας ώστε μια τέτοια προσπάθεια να έχει τα μέγιστα οφέλη.

Είχα επίσης την ευκαιρία να βοηθήσω στην εργασία πεδίου που γίνεται στο πλαίσιο του έργου LIFE IP Physis. Αυτή η εμπειρία ήταν για μένα η τέλεια απεικόνιση του πόσο εύθραυστο είναι το περιβάλλον. Η ομορφιά του φυσικού κόσμου ήρθε σε πλήρη αντίθεση με την τραγική του μεταχείριση – σωρεία σκουπιδιών και κυνηγετικές περιοχές δίπλα από τον υγρότοπο. Η παρατήρηση πουλιών εδώ, ωστόσο, ήταν υπέροχη εμπειρία και με τη βοήθεια της ομάδας, έμαθα για διάφορα είδη πουλιών που απαντούν εδώ καθώς και για τις συμπεριφορές τους καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους. Σε γενικές γραμμές, θεωρώ ότι ήταν μια σημαντική εμπειρία καθώς μου έμαθε σχολαστικότητα και όξυνε την παρατηρητικότητά μου, ικανότητες τις οποίες μπορώ τώρα να μεταφέρω σε άλλες πτυχές της ζωής μου.

Ήταν προνόμιο που συμμετείχα σε τόσες πολλές από τις δράσεις του BirdLife Cyprus, πράγμα που έκανε σαφές το εξής: ο δρόμος προς τη βελτίωση συνεπάγεται πολλή εκπαίδευση, δράση και επένδυση (χρόνου και χρημάτων). Παρόλα αυτά, ένα μικρό βήμα, ένας εθελοντής / μία εθελόντρια, μπορεί συνεισφέρει στη δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος για όλους. Όπως είχε πει κάποτε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, «Κοιτάξτε βαθιά τη φύση και τότε θα καταλάβετε τα πάντα καλύτερα». 

Για να ενθαρρύνω λοιπόν όλους τους μελλοντικούς εθελοντές θα ήθελα να πω το εξής: δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να έρθετε σε επαφή με τη φύση, να μάθετε για τον φυσικό κόσμο και να συνεισφέρετε προς μια θετική αλλαγή, από το να γίνετε εθελοντές σε οργανισμούς προστασίας της φύσης όπως το BirdLife Cyprus.