Στις αρχές του 2021 το Πολεοδομικό Συμβούλιο παρουσίασε ένα κάκιστο σχέδιο με το οποίο προτείνονταν αλλαγές στις πολεοδομικές ζώνες στην περιοχή του Ακάμα. Ένα Τοπικό Σχέδιο με σωρεία προνοιών που θα είχαν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα της περιοχής, και ιδιαίτερα σε είδη πουλιών όπως ο Σπιζαετός, ο Ζάνος και η Κράγκα.

Αποφεύχθηκε η καταστροφή

Με τις τελικές αποφάσεις που πάρθηκαν τέλη του Αύγουστου του 2022 από το Τμήμα Περιβάλλοντος σχετικά με το Τοπικό Σχέδιο Ακάμα, οι πλείστες από τις πιο προβληματικές πρόνοιες καταργούνται ή περιορίζονται. Μεταξύ άλλων, δεν θα υπάρξει μεμονωμένη κατοικία στον Ακάμα, τα επισκέψιμα αγροκτήματα που ήταν ένας «Δούρειος Ίππος» για διάσπαρτη ανάπτυξη περιορίζονται ικανοποιητικά, οι ξεκάρφωτες ογκώδεις εξειδικευμένες αναπτύξεις τύπου resort στην ύπαιθρο ως επί το πλείστο καταργούνται και δεν θα ανοίξει νέα πληγή στην Ανδρολίκου με νέα λατομική ζώνη κοντά σε φαράγγια. Στη γνωμοδότηση του Τμήματος Περιβάλλοντος περιλαμβάνονται επίσης πολύ σημαντικές προτάσεις για την παροχή πολεοδομικών ή άλλων κινήτρων στους ιδιοκτήτες τεμαχίων στον Ακάμα.

Πίσω στο σημείο μηδέν

Τα χειρότερα απορρίφθηκαν και η καταστροφή αποφεύχθηκε, φτάνει το Πολεοδομικό Συμβούλιο να εφαρμόσει κατά γράμμα τους όρους του Τμήματος Περιβάλλοντος. Ήταν μια μάχη που έπρεπε να δοθεί και μια απαραίτητη νίκη για την προστασία της βιοποικιλότητας της περιοχής, και δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη. Εξαντλήθηκε όμως πάρα πολύς χρόνος από αρμόδια Τμήματα, περιβαλλοντικές οργανώσεις, τις κοινότητες και άλλους φορείς για τις κάκιστες προτάσεις του Πολεοδομικού Συμβουλίου, για να επιστρέψουμε πίσω στο «σημείο μηδέν». Στο σημείο μηδέν, γιατί μια περιοχή δεν είναι απλά έρμαιο της προστασίας από επικίνδυνες προτάσεις. Στο τρίπτυχο Προστασία – Διαχείριση – Κοινωνική Ευημερία υστερούμε τουλάχιστον στα τελευταία δύο.

Διαχείριση ολόκληρης της Χερσονήσου

Αν μπορεί να εξαχθεί ένα συμπέρασμα από όλη αυτή τη διαδικασία είναι ότι προφανώς ο Ακάμας δεν είναι μόνο η κρατική γη και ότι δεν μπορεί να αγνοηθεί η υπόλοιπη χερσόνησος. Ως έχει, η διαχείριση του Ακάμα εστιάζεται κυρίως στο Εθνικό Δασικό Πάρκο Ακάμα που αποτελεί το κρατικό μέρος της περιοχής του Ακάμα. Θέλουμε να δούμε τα Διαχειριστικά Σχέδια για τις δύο περιοχές Natura 2000 του Ακάμα να εφαρμόζονται όπως απαιτείται για τις ανάγκες των ειδών για τα οποία ο Ακάμας προστατεύεται, αλλά και το Κράτος να προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω και να αντιμετωπίσει και τις υπόλοιπες προκλήσεις, όπως η εξεύρεση λύσεων στη διαχρονική αντιπαράθεση που πλήττει την περιοχή μεταξύ προστασίας και ανάπτυξης.

Στήριξη της τοπικής κοινωνίας

Όσον αφορά την κοινωνική ευημερία, κανένα σχέδιο δεν μπορεί να είναι επιτυχημένο αν δεν έχει τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας στην οποία πρέπει να δοθεί η ευκαιρία να δει τα πραγματικά οφέλη από την προστασία της περιοχής. Το όραμα μας είναι ολόκληρη η Χερσόνησος να προστατευτεί με τρόπο αειφόρο, που να προωθεί παράλληλα την πραγματική και μακροχρόνια ευημερία των τοπικών κοινοτήτων, μέσω της διατήρησης του συγκριτικού πλεονεκτήματος της περιοχής που είναι το ανέπαφο φυσικό της τοπίο ως πόλος έλξης για τους επισκέπτες.

Για να γίνει κάτι τέτοιο απαιτείται η διάθεση, αλλά και οι πόροι ούτως ώστε οι κοινότητες να μετατραπούν στην πραγματική αφετηρία του επισκέπτη στον Ακάμα. Το όραμα μας είναι ο επισκέπτης να έχει ως βάση τις κοινότητες για τη διαμονή του στον Ακάμα, από εκεί να προμηθεύεται τα απαραίτητα για τις εξορμήσεις του και εκεί να καταλήγει το βράδυ για τη διανυκτέρευσή του. Στις κοινότητες να έχει την ευκαιρία να ενημερωθεί για τις ευκαιρίες που υπάρχουν για τα ενδιαφέροντα του, είτε αυτό είναι ο αθλητισμός, είτε η παρατήρηση της φύσης, είτε η πολιτιστική κληρονομιά, και από εκεί να προσφέρονται ειδικές υπηρεσίες όπως ξεναγοί που να προσφέρουν αυθεντικές εμπειρίες στην περιοχή. Να γίνεται προώθηση παραδοσιακών προϊόντων με πώληση τους και εργαστήρια κατασκευής τους και άλλες γαστρονομικές εμπειρίες.

Μπορούν να γίνουν τόσα πολλά σε μια περιοχή όπως ο Ακάμας. Σε τόσες χώρες του κόσμου δουλεύουν αυτού του τύπου μοντέλα μακροχρόνιας ευημερίας, με τεράστια οφέλη για τις περιοχές και για τους τόπακες, οι οποίοι αποζητούν την προστασία. Στην Κύπρο γιατί όχι;