Ακόμα ένα έργο έρχεται να προστεθεί στο σύνολο των αναπτύξεων που απειλούν με περαιτέρω υποβάθμιση τον σημαντικότερο υγρότοπο της Κύπρου, την Αλυκή Ακρωτηρίου.

Ως πόλος έλξης χιλιάδων μεταναστευτικών πουλιών και καταφύγιο για την άγρια ζωή, η περιοχή Natura 2000 Χερσόνησος Ακρωτηρίου αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη περιοχή στην Κύπρο για τα πουλιά και κατεξοχήν προορισμό για φυσιολάτρες, τουρίστες και ντόπιους. Θα περίμενε κανείς ότι αυτή η περιοχή θα απολάμβανε ένα αυστηρό καθεστώς προστασίας καθώς και σωστή διαχείριση για τη διατήρηση και την ανάδειξη της πλούσιας βιοποικιλότητάς της. Θα περίμενε επίσης κανείς ότι, τώρα περισσότερο από ποτέ, στη μετα-κορωνοϊού εποχή, η εκτίμηση και η στροφή σε ό,τι πιο όμορφο, φυσικό και σχετικά άθικτο έχει ο τόπος μας να προσφέρει θα ήταν δεδομένο. Φαίνεται όμως πως δεν είναι, και αντί αυτού, επιλέγουμε να το αντικαθιστούμε με πολυτελείς επαύλεις, πύργους, καζίνο και γκολφ. Akrotiri wetlands complex is perhaps the most important area for birds in Cyprus and a go-to destination for nature lovers, tourists and locals alike. One would expect that the area would be under strict protection as well as proper management for the conservation and promotion of its rich biodiversity. One would also expect that, now, more than ever before, in the post-COVID19 era, valuing our most beautiful, wildlife-rich and relatively intact areas would be a given. But it seems that it is not, and, instead, we choose to ‘eat away’ at them with luxury villas, tower blocks, casinos and golf courses.
 
Τι είναι ακόμη ένα έργο ανάμεσα στα τόσα άλλα;
Το νέο έργο αφορά, στην ολοκληρωμένη του φάση, στην ανέγερση 310 διαμερισμάτων, στην περιοχή Τσιερκέζοι, κατανεμημένα σε 8 πολυκατοικίες μέχρι 4 ορόφους και χώρους συμπληρωματικών χρήσεων (πισίνες, χώρους στάθμευσης, γήπεδα κλπ.). Το έργο αυτό, σε συνάρτηση με τα υπόλοιπα έργα που υφίστανται ή προγραμματίζονται στην περιοχή, θα επιφέρουν στο σύνολο τους πλήρη αλλαγή της χρήσης γης, με αποτέλεσμα τον κατακερματισμό και τη διατάραξη του ευαίσθητου οικοσυστήματος της περιοχής. Το γεγονός ότι κάθε έργο αδειοδοτείται μεμονωμένα και ανεξάρτητα το ένα από το άλλο έχει ως αποτέλεσμα να μην λαμβάνονται υπόψη οι συσσωρευτικές επιπτώσεις τους. Δηλαδή το πλήγμα που θα επιφέρουν οι αναπτύξεις στο σύνολο τους και σε βάθος χρόνου στο φυσικό περιβάλλον της περιοχής. Επιπλέον δεν διενεργείται η απαραίτητη Οικολογική Αξιολόγηση για αρκετές από τις αναπτύξεις αυτές, κάτι που απαιτείται για έργα πλησίον ή εντός περιοχών Natura 2000.Tsierkezoi, distributed in eight apartment buildings up to four floors plus swimming pools, parking lots, courts, etc. This project, in conjunction with other developments that exist or are planned in the area, will bring about a complete change in land use, resulting in the fragmentation and disruption of the sensitive ecosystem of the area. The fact that each project is licensed individually means there is no assessment of the impact all these developments will have collectively on the natural environment of the area. In addition, there has been no Ecological Assessment for several of these developments, as required for projects sited near or within Natura 2000 sites.
 
Συγκεκριμένα, στην περιοχή παρατηρούνται τα ακόλουθα έργα: 

• το υφιστάμενο υδατοπάρκο στο Φασούρι
• το υφιστάμενο εμπορικό κέντρο στο Ζακάκι
• το υφιστάμενο Λιμάνι Λεμεσού με σχέδια για προέκτασή του
• η ανέγερση ενός καζίνο-θέρετρου στο Ζακάκι
• ο διαχωρισμός 78 οικοπέδων στο Ζακάκι
• η ανέγερση δύο πύργων με 10 επαύλεις στο Ζακάκι
• μια ανάπτυξη γκολφ με εκατοντάδες επαύλεις στο Ζακάκι
• η δημιουργία ενός φωτοβολταϊκού πάρκου στη Δεσποτική Λίμνη, και
• η ανέγερση 8 πολυκατοικιών στην περιοχή Τσιερκέζοι που αδειοδοτήθηκε πρόσφατα Tsierkezoi

Πλήγμα για τα πουλιά και τη φύση της περιοχής
Η ευρύτερη περιοχή βόρεια της προστατευόμενης Αλυκής Ακρωτηρίου είναι αναγνωρισμένη βάσει επιστημονικών κριτηρίων ως Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά (ΣΠΠ) και θα έπρεπε να είχε καθοριστεί ως Natura 2000 για τη σημασία της για το Μαυροφάλκονο Falco verspertinus, ένα μεταναστευτικό αρπακτικό του οποίου ο πληθυσμός μειώνεται παγκοσμίως. Αν και παραδοσιακά η περιοχή φιλοξενούσε οπωροφόρα δέντρα και συστάδες κυπαρισσιών, τα έργα αυτά θα επιφέρουν πλήρη αλλαγή της χρήσης γης, αντικαθιστώντας το αγροτικό τοπίο της περιοχής, με συσσωρευτικές πιέσεις τόσο στην Αλυκή όσο στα πουλιά της περιοχής, και ιδιαίτερα το Μαυροφάλκονο και τον Μαυρομμάτη Falco eleonorae που χρησιμοποιούν τις φυτείες και τις συστάδες αυτές για να τραφούν και να κουρνιάσουν. an Important Bird Area (IBA) and should have been designated as a Natura 2000 site for its importance for the Red-footed Falcon Falco vespertinus, a migratory bird of prey whose global population is declining. Traditionally, the area was rich in fruit trees and cypress trees, but now these developments will bring about a complete change in land use, replacing the area’s rural landscape. This will result in cumulative pressures for both the Salt Lake and the birds of the area, especially the Red-footed Falcon and Eleonora’s Falcon Falco eleonorae, which use the area for feeding and roosting.
 
Αλλαγή του υδατικού ισοζυγίου της Αλυκής
Με την μετατροπή της περιοχής σε οικιστική και τη σφράγιση εδάφους θα επηρεαστεί επίσης το υδατικό ισοζύγιο της Αλυκής, τόσο από ποιοτικής όσο και από ποσοτικής άποψης, ιδιαίτερα με την αλλαγή στη ροή των όμβριων υδάτων που θα διέρχονται από οικιστικές αναπτύξεις πριν καταλήξουν στην Αλυκή. Ερωτήματα προκύπτουν και σχετικά με το πώς θα επηρεαστεί ο υδροφορέας, αφού ποσότητες νερού θα οδηγούνται εκτός του οικοσυστήματος.
 
Προβληματισμοί για τη διαχείριση της ενόχλησης από τα κουνούπια
Ο τρόπος με τον οποίο θα επιχειρηθεί στο μέλλον η αντιμετώπιση της ενόχλησης από τα κουνούπια προκαλεί επίσης ανησυχία αφού υπάρχει το ρίσκο οι επεμβάσεις ή τα μέτρα που παρθούν να θέσουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα του υγροτόπου και των ειδών του, ενώ είναι πιθανή και η αυξανόμενη πίεση για αποστράγγιση παρακείμενων προστατευόμενων υγροτόπων, όπως η Λίμνη Ζακακίου.
 
Ο σπανιότερος τύπος υγροτόπου
Οι αλυκές και τα υφάλμυρα έλη αποτελούν τον σπανιότερο τύπο υγροτόπου, αφού αποτελούν περίπου το 0,5% της συνολικής παγκόσμιας επιφάνειας υγροτόπων. Είναι γι’ αυτό τον λόγο που το σύμπλεγμα υγροτόπων Ακρωτηρίου έχει χαρακτηριστεί ως υγρότοπος διεθνούς σημασίας, ο οποίος προστατεύεται από τη διεθνή Σύμβαση Ramsar. Πόσες πιέσεις μπορεί να αντέξει άραγε μια ευάλωτη περιοχή όπως αυτή; Και πόσες άλλες αναπτύξεις πρέπει να ξεφυτρώσουν μέχρι να έρθει η ώρα να πούμε «ως εδώ»;